Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

Κακό αντίγραφο της Μίλαν

Το 1994, πιτσιρικάς τότε, θυμάμαι διεξαγόταν στο Ο.Α.Κ.Α, ο τελικός κυπέλλου Πρωταθλητριών, μεταξύ Μίλαν και Μπαρτσελόνα. Όλη η παρέα μιλούσε γι’ αυτό το παιχνίδι. Επηρεασμένος κι εγώ, έκατσα να παρακολουθήσω το παιχνίδι κι ανταμείφθηκα πλήρως! Τελικό σκορ 4-0 για τους «ροσσονέρι» και από τότε η Μίλαν, έγινε η ομάδα μου.

Έρχομαι στο σήμερα και συγκεκριμένα στο ματς για το Champions League, Άγιαξ-Μίλαν. Για τους Ολλανδούς, πάνω κάτω ξέραμε τις δυνατότητές τους, από τα παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ για τα προκριματικά. Μία μέτρια ομάδα, καμία σχέση με τον Άγιαξ του παρελθόντος, με εκλάμψεις καλής μπάλας, και μοναδικές ισχυρές προσωπικότητες, αυτές των Σουάρες, Ελ Χαμνταουί και του προπονητή του, Γιόλ. Αυτές… έλαμψαν και τώρα.

Πίεσαν και έτρεξαν την «πιασμένη» Μίλαν, η οποία δεν ακολούθησε τον ρυθμό του παιχνιδιού, σε κανένα σημείο του αγώνα. Μάταια προσπαθούσε να πάρει σωστή πάσα, για να ανοίξει το παιχνίδι ο Ζέεντορφ, καθώς ο Πίρλο βρέθηκε σε κακή βραδιά και δεν πήρε πάνω του τη μεσαία γραμμή. Σε κακή βραδιά και ο Ρομπίνιο, καθώς έχασε τετ-α-τετ από εκείνα που δεν χάνονται.

Αμυντικά γινόταν πάρτι! Ο Νέστα δείχνει από πέρσι, ότι δεν μπορεί πλέον να ανταποκριθεί σε τόσο υψηλό επίπεδο (εκτέθηκε 3 φορές στη φάση του γκολ από τον Ελ Χαμνταουί), ενώ στην πλευρά του Αντονίνι, κατασκήνωναν οι επιθετικοί του Άγιαξ. Ο δε Τιάγκο Σίλβα, προσπαθούσε να μαζέψει τα ασυμμάζευτα. Η απορία μου απλή. Σε αυτή την αμυντική γραμμή, γιατί δε χωράει ο Παπασταθόπουλος;

Η βοήθεια από τον πάγκο δεν ήρθε ποτέ. Ο Αλέγκρι δείχνει από τα μέχρι τώρα αποτελέσματα, να μην μπορεί να διαχειριστεί τις καλοκαιρινές μεγάλες μεταγραφές. Μεταγραφές παικτών με ποδοσφαιρική προσωπικότητα. Μία προσωπικότητα, που τελικά έσωσε και την παρτίδα, καθώς Ζέεντορφ και Ιμπραΐμοβιτς, συνεργάστηκαν άψογα στη φάση του γκολ και ο τελευταίος με ωραίο πλασέ ισοφάρισε.

Γατόνι

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

Μία από τα ίδια η Ρεάλ

Τρίτη βράδυ. Θέλεις να απολαύσεις παιχνίδι Champions League. Τι άλλο, από το να καθίσεις αναπαυτικά στον καναπέ σου και να χαζέψεις τη Ρεάλ Μαδρίτης των σπουδαίων άσων (αυτή τουλάχιστον είναι η σωστή πρώτη σκέψη ενός ποδοσφαιρόφιλου). Θα μείνεις ωστόσο ικανοποιημένος, από την εικόνα των σούπερ αστεριών της ισπανικής ομάδας του Ζοσέ Μουρίνιο; Μάλλον όχι…

Ο πορτογάλος φυσικά και δεν άλλαξε μυαλά μετακομίζοντας στη Μαδρίτη και συνεχίζει να διδάσκει στους παίκτες του τα γνωστά και… τετριμμένα. Δεμένη άμυνα, δυνατό κέντρο και έπειτα εξετάζουμε το θεαματικό ποδόσφαιρο και τα πολλά γκολ, κάτι που δεδομένα δε μας έχει συνηθίσει η Ρεάλ, ειδικά η δευτεραθλήτρια της περασμένης σεζόν, που σημείωσε πάνω από 100 τέρματα σε όλες τις διοργανώσεις!

Θα μου πείτε, πως η άμυνα φέρνει τίτλους και οι οπαδοί θέλουν τέτοιους, αλλά νομίζω πως μέσα τους, επιθυμούν ταυτόχρονα και το καλό ποδόσφαιρο, τα πολλά γκολ και την παραγωγικότητα, που λείπει μέχρι στιγμής από την ομάδα της Μαδρίτης.

Το πρόβλημα εστιάζεται στις τελικές προσπάθειες, κυρίως των Ιγκουαΐν, και Κριστιάνο Ρονάλντο. Φέρει ευθύνη όμως και ο κόουτς με το σύστημά του και την αμυντικογενή του άποψη γύρω από το ποδόσφαιρο. Δεν πέρασαν πολλοί μήνες, από την κατάκτηση του Champions League από την Ίντερ, μία ομάδα που στηρίχτηκε περισσότερο στη δυνατή λειτουργία της αμυντικής γραμμής, αλλά και των χαφ, «πνίγοντας» κάθε αντίπαλο, καταστρέφοντας παράλληλα το όποιο θέαμα (η Μπαρτσελόνα ήθελε, αλλά δεν μπορούσε-για όποιον θυμάται…).

Ναι μεν στο τέλος της σεζόν, το τρεμπλ μπορεί να είναι γεγονός, για τον κορυφαίο προπονητή του κόσμου αυτή τη στιγμή, αλλά οφείλει να αναθεωρήσει κάποια πράγματα και να παρουσιάσει ελκυστικότερο ποδόσφαιρο σε όλους μας. Έχει παικταράδες στα χέρια του, ανώτερους από εκείνους πέρυσι στο Μιλάνο και πρέπει να τους αξιοποιήσει καλύτερα. Την Μπαρτσελόνα δεν τη μνημονεύουν όλοι τα τελευταία χρόνια, μόνο για τους τίτλους της…

Κάθετη πάσα

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Προετοιμασία «αιωνίων» στο μπάσκετ

Απολύτως πετυχημένη, μπορεί να χαρακτηριστεί η… εξόρμηση του μπασκετικού Παναθηναϊκού, στη γενέτειρα του προπονητή του, Ζέλικο Ομπράντοβιτς, Σερβία, καθώς επιστρέφει στην Αθήνα με το απόλυτο νικών (4 αγώνες).

Τελευταίο θύμα των πρωταθλητών, η Ζελέζνικ Βελιγραδίου, κόντρα της οποίας επικράτησε με τελικό σκορ 91-74. Κορυφαίοι για τους «πράσινους», οι Νίκολας και Καλάθης, με 17 πόντους και ο Τσαρτσαρής με 16. Σε αυτό το παιχνίδι, τιμήθηκε ο Ομπράντοβιτς και αποθεώθηκαν από τους φιλάθλους, οι Σέρβοι παίκτες του «τριφυλλιού».

Στην αντίπερα όχθη, ο Ολυμπιακός ξεκίνησε νικηφόρα, το δικό του τουρνουά στην Τουρκία, με αντίπαλο την Ολίν Εντιρνέ, με επιμέρους σκορ 75-57. Στην αποστολή συμπεριλήφθη ο Γιοτάμ Χαλπερίν, ο οποίος φαίνεται να είναι στα πλάνα του Ντούσαν Ίβκοβιτς.

Για τους κυπελλούχους, ο κορυφαίος του αγώνα ήταν ο Γλυνιαδάκης με 20 πόντους. Στα αξιοσημείωτα η πρώτη εμφάνιση του Σπανούλη με την «ερυθρόλευκη» φανέλα, ο οποίος σημείωσε 7 πόντους και μοίρασε 9 ασίστ.

Την ίδια ώρα, ο Σλούκας φαίνεται να ανηφορίζει προς… βορρά, με επικρατέστερη ομάδα να τον εντάξει στο δυναμικό της, με τη μορφή δανεισμού, να είναι ο Άρης, καθώς έχασε για 7 μήνες τον Βεργίνη με ρήξη χιαστών.

Γατόνι      

Τι θα θυμόμαστε από το Grand Prix Σιγκαπούρης

Νίκη για τη Scuderia, με το «συμπαθητικό» οδηγό της, Fernando Alonso, ο οποίος πλησίασε την κορυφή του πρωταθλήματος κατασκευαστών. Μεγάλη προσπάθεια από τον Felipe Massa, την οποία ως συνήθως, στο τέλος του αγώνα, χάλασε.

Εκτός αγώνα και βαθμών, για δεύτερο συνεχόμενο Grand Prix, ο επίσης συμπαθητικός οδηγός… Playstation, Lewis Hamilton, μετά απο πολυσυζητημένο ατύχημα, έπειτα από το οποίο, έχασε πολύτιμους βαθμούς για τη συνέχεια.

Εκπληκτικό το νυχτερινό Grand Prix της Σιγκαπούρης,  ωφελημένες οι Ferrari και Red Bull, των Webber και Fetel (παρατήρηση : τραγουδούσε τον ιταλικό εθνικό ύμνο στο βάθρο, να φόραγε και την κόκκινη φόρμα...), μεγάλη χαμένη η Maclaren.

Περιμένουμε με ανυπομονησία το επόμενο, από τα τέσσερα εναπομείναντα Grand Prix (Suzuka, Ιαπωνία, 10/10), για το τέλος του συναρπαστικού πρωταθλήματος.

Να τα πήγαινε και λίγο καλύτερα ο Michael

Giuseppe

Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

Όταν υπάρχει μέθοδος…

Δεν πέρασαν παρά ελάχιστες ώρες από το προηγούμενο κείμενό μου και ο Ιμπαγάσα ήρθε να με δικαιώσει στον απόλυτο βαθμό, μέσα από μία πολύ καλή εμφάνιση, κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης. Δεν ήταν ωστόσο μόνο ο «μικρός μάγος» που ξεχώρισε το βράδυ του Σαββάτου, καθώς ολόκληρος ο Ολυμπιακός, έπιασε υψηλά στάνταρ απόδοσης.

Η σημερινή αναφορά, έχει ως σκοπό, να υμνήσει το καλό ποδόσφαιρο και κάτι τέτοιο φαίνεται ξεκάθαρα, πως θέλει να παίζει ο Ερνέστο Βαλβέρδε, που μέσα από τις προπονήσεις, περνά καθημερινά το μήνυμα «δώστε στο λαό θέαμα». Ο κόσμος που κατηφόρισε για το «Γ. Καραϊσκάκης» εχθές, ήθελε έπειτα από καιρό να δει γκολ και φάσεις και πιστεύω πως ανταμείφθηκε σε ικανοποιητικό βαθμό.

Δεδομένα υπάρχει δρόμος μακρύς ακόμα και τα σκαμπανεβάσματα θα είναι πολλά, ωστόσο η άποψη του «ερυθρόλευκου» κόουτς για το ποδόσφαιρο και η φιλοσοφία του γύρω από αυτό, είναι κατασταλαγμένη! Το «μυρμήγκι» δουλεύει σκληρά για το πρέσινγκ ψηλά, για τη γρήγορη κυκλοφορία μπάλας και τα πολλά γκολ, στοιχεία που χαροποιούν κάθε οπαδό…

Επίσης, είναι άκρως ενθαρρυντικό, το γεγονός, ότι γίνονται τόσες πολλές και καλά οργανωμένες κομπίνες στα φάουλ, που μπορούν να προσφέρουν μέχρι και έτοιμα γκολ (βλέπε Φουστέρ), δείγμα της σοβαρής δουλειάς, ενός πραγματικού προπονητή και όχι ενός ακόμα… κομήτη.



Υ.Γ. Από την άλλη πλευρά, ο Παναθηναϊκός είχε σε κέφια τον πιτσιρικά Νίνη και ευτύχησε να πάρει μία νίκη, που μπορούσε να έρθει πολύ πιο εύκολα! Ο νεαρός άσος οφείλει να δουλέψει ακόμα περισσότερο και να μη μείνει στάσιμος. Για κάποια περίοδο της καριέρας του, έδειξε σημάδια που δεν τον προχώρησαν παραπέρα ως ποδοσφαιριστή, αλλά έχει μπόλικο ταλέντο και πρέπει να το δουλέψει κι άλλο. Έχει ανάγκη το ελληνικό ποδόσφαιρο έναν τέτοιο παίκτη…

Κάθετη πάσα

Ντου (x 2) στο Φάληρο

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, παρακολούθησα το παιχνίδι Ολυμπιακός - Αστέρας Τρίπολης, καθώς ήθελα να δω πως θα παρουσιαστούν οι «ερυθρόλευκοι», στο πρώτο επίσημο παιχνίδι στο σπίτι τους με κόσμο, υπό τις οδηγίες του Ερνέστο Βαλβέρδε. 

Για τη χρονική στιγμή και βάσει των προηγούμενων αποτελεσμάτων, δεν περίμενα… θαύματα, ωστόσο έμεινα έκπληκτος από την αγωνιστική κατάσταση των Πειραιωτών. «Πνευμόνια», ατομικές ενέργειες, αυτοματισμοί (όσο περνάει ο καιρός θα γίνονται περισσότεροι) και ένας εκπληκτικός, βγαλμένος από τα παλιά, Ντουντού! 

Έκοβε, μοίραζε την μπάλα σωστά, με εξαιρετικές τοποθετήσεις, πραγματικά απόρησα με τους δημοσιογράφους, όταν έβγαλαν
MVP του αγώνα τον, επίσης πολύ καλό, Ιμπαγάσα. Ίσως η αγωνιστική άνοδος του Ντουντού, οφειλόταν στην εξαιρετική παρουσία του «κοντού», που κι αυτός έκανε μεστή εμφάνιση, καθώς τον πλαισίωσε άψογα στα χαφ.

Έρχομαι τώρα να θυμίσω, ότι τα καλύτερά του παιχνίδια στον Ολυμπιακό, ο βραζιλιάνος τα έκανε με τον Μπελούτσι παρτενέρ του, δηλαδή ένα ποιοτικό χαφ να τον συμπληρώνει και να μην τον αναγκάζει να διανύει όλη τη μεσαία γραμμή, από την άμυνα ως την επίθεση, ώστε να κουβαλάει την μπάλα και να την προωθεί στους επιθετικούς. Με την προσθήκη Ιμπαγάσα, ο Ντουντού απελευθερώνεται, έχει την εύκολη πρώτη πάσα για να αναπτυχθεί η ομάδα και μπορεί με μεγαλύτερη άνεση, να ανταποκριθεί και στα αμυντικά του καθήκοντα.

Θα συνεχίσει ο Ντουντού αυτές τις εκπληκτικές εμφανίσεις;, θα συνεχίσει ο Βαλβέρδε να τον χρησιμοποιεί με τον Ιμπαγάσα στα χαφ; Το μέλλον θα δείξει…

Γατόνι

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Η χρησιμότητα του Ιμπαγάσα

Υπογράφοντας ως «Κάθετη πάσα», εύκολα καταλαβαίνει κανείς, ποιος τρόπος παιχνιδιού μου αρέσει και τι είδους ποδοσφαιριστές γουστάρω. Παρακολουθώντας τον Ολυμπιακό της φετινής περιόδου, έχω την πεποίθηση πως ο… μικρός μάγος από την Αργεντινή, Αριέλ Ιμπαγάσα, που έστω και καθυστερημένα, ήρθε στη χώρα μας, δεν πρέπει να λείπει από τους αγώνες των Πειραιωτών.

Είναι ο μοναδικός που έχει την εύκολη κάθετη, μπορεί να διασπάσει κάθε αντίπαλη άμυνα και να βρει τον επιθετικό του με άνεση, ενώ αυξάνει και χαμηλώνει το τέμπο, αναλόγως της περίστασης, έχοντας στην πλάτη του εμπειρίες ετών, με παραστάσεις από ισπανικό πρωτάθλημα και τίτλους πολυτιμότερου παίκτη λίγκας σε αρκετές σεζόν!

Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με το παρατεταμένο ντεφορμάρισμα του βραζιλιάνου Ντουντού, έρχονται για να ενισχύσουν ακόμα περισσότερο, την άποψή μου, πως ο Ιμπαγάσα, όσο αντέχει και μπορεί (δεν υπάρχουν ευρωπαϊκά ματς, άρα λογικά αντέχει), αξίζει να ξεκινά βασικός, μπροστά από το αμυντικό χαφ του Ολυμπιακού και να οργανώνει από πίσω το παιχνίδι, μοιράζοντας με μαεστρία, σε μία άκρως ποιοτική μεσοεπιθετική γραμμή…

Κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης το Σάββατο, ο Ερνέστο Βαλβέρδε είναι διατεθειμένος να τον χρησιμοποιήσει από την αρχή και μένει να δούμε στην πράξη, αν ο -βασικός- «μαέστρος», μπορεί να οργανώσει άψογα το παιχνίδι των «ερυθρόλευκων» ή αν τελικά είχε δίκιο ο προπονητής του, που τον άφηνε στον πάγκο (εξαίρεση το ματς με Κέρκυρα) και προτιμούσε τον κακό και ντεφορμέ Ντουντού.

Κάθετη πάσα

Απ’ όλα έχει ο μπαξές

Πολλά τα παιχνίδια του Σαββάτου και οι επιλογές μου είναι κυρίως από εκεί. Αρχικά στο δικό μας πρωτάθλημα, ο Πανσερραϊκός με εντυπωσίασε με τον Ολυμπιακό την προηγούμενη αγωνιστική και είναι θέμα χρόνου να πάρει τους πρώτους του βαθμούς. Ευκαιρία η ισοπαλία και γιατί όχι το διπλό, με αντίπαλο τον Ατρόμητο. 


Η Μίλαν στη συνέχεια, με απασχόλησε. Κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσουν οι γκέλες και αυτή η αγωνιστική ενδείκνυται γι’ αυτό, με αντίπαλο την Τζένοα. Άσσος και για την Οσέρ, που στα σημεία έχασε τον αγώνα με τη Μίλαν στο θεσμό του Τσάμπιονς Λιγκ. Πρόκειται για μια πάρα πολύ καλή ομάδα, η οποία θα κάνει αίσθηση φέτος με την απόδοσή της. 


Νιουκάστλ-Στόουκ, προβάδισμα ο άσσος, καθώς οι «ανθρακωρύχοι» κάνουν -μέχρι στιγμής τουλάχιστον- πολύ καλές εμφανίσεις. Για το τέλος, άφησα το σίγουρο
over της Βέρντερ, αλλά και το ντέρμπι της Ιταλίας, μεταξύ Ρόμα και Ίντερ, όπου η άμυνα της γηπεδούχου, μπάζει από παντού. Αν και ντέρμπι, θα πρότεινα το διπλό με αρκετό ρίσκο!

Συνοπτικά:

ΚΩΔ.
ΑΓΩΝΑΣ
ΣΗΜΕΙΟ
ΑΠΟΔΟΣΗ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
371
Ατρόμητος - Πανσερραϊκός
Χ ή 2
3,35 ή 4,80
Ρίσκο
381
Μίλαν - Τζένοα
1
1,55
Στήριγμα
388
Βέρντερ - Αμβούργο
Οver
1,60
Σίγουρο
397
Οσέρ - Νανσί
1
1,85
Συμπλήρωμα
410
Ρόμα - Ίντερ
2
2,05
Ρίσκο
486
Νιουκάστλ - Στόουκ
1
1,85
Στήριγμα

Γατόνι

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

Μαύρα κ’ άραχνα


Χωρίς αγωνιστική δράση η εβδομάδα που διανύουμε, καθώς οι ελληνικές ομάδες  δεν έχουν υποχρεώσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τι καλύτερο λοιπόν από το να δράξουμε της ευκαιρίας και να ασχοληθούμε με τη διαιτησία, που (δυστυχώς) είναι το αγαπημένο άθλημα «ξεκατινιάσματος» πολλών Ελλήνων. 

Διανύσαμε την 3η αγωνιστική της Super League και άρχισαν τα όργανα. Πιο νωρίς από κάθε άλλη χρονιά, τουλάχιστον όσα χρόνια παρακολουθώ ποδόσφαιρο. Σε αυτό βέβαια, ίσως το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης, να το έχουν οι παράγοντες των ομάδων.

Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το καλοκαίρι στον Ολυμπιακό μπήκε ο κος Μαρινάκης, παίρνοντας τα σκήπτρα από τον κο Κόκκαλη. Χρόνια ολόκληρα ο δεύτερος (είτε μας αρέσει είτε όχι), είχε καταφέρει να είναι ο «άρχων» του ελληνικού ποδοσφαίρου. Και γιατί επί των ημερών του ο Ολυμπιακός έχτισε μία αυτοκρατορία, αλλά και εξαιτίας εξωγηπεδικών καταστάσεων (σ.σ. δηλώσεις περί πελατών, αλλαγές προπονητών, παράγκα κλπ.).

Με κάποιο τρόπο, ο νέος μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ, έψαχνε μια ευκαιρία για να στρέψει τα φώτα της δημοσιότητας επάνω του και αυτή δεν άργησε να έρθει, μόλις τη 2η αγωνιστική, με το φαλτσοσφύριγμα πέναλτι του κ. Δαλούκα. Με την ιδιότητα του προέδρου της Λίγκας πλέον, έκανε την πολυσυζητημένη δήλωση περί εγκλημάτων κατά της Ελλάδας (!) και φυσικά όλοι «ψαρώσαμε», ενώ δεδομένα, οι δηλώσεις αυτές ήταν πρώτο θέμα σε όλες τις εφημερίδες.

Επειδή όμως στην Ελλάδα η γκαντεμιά δεν έχει όριο, πάνω που ηρεμούσαν τα πράγματα, έρχεται ο κος Κουκουλάκης και τα κάνει… σαλάτα στο παιχνίδι της ΑΕΚ. Σειρά του κου Αδαμίδη για δηλώσεις. Και τι δεν ακούσαμε. Για δόλιες διαιτησίες, ότι δε θα τελειώσει το πρωτάθλημα και άλλα όμορφα. Εσείς κύριοι παράγοντες του ελληνικού ποδοσφαίρου, μήπως, λέω μήπως, πριν ανοίξετε το στόμα σας θα έπρεπε να βουτάτε τη γλώσσα στο μυαλό σας, γιατί καλά κάνετε και μιλάτε -καθώς αδικηθήκατε-, αλλά ένας πιο ήπιος τρόπος, ίσως να μην όξυνε την όλη κατάσταση. Το αποτέλεσμα το έχουμε δει πολλές φορές. ΒΙΑ! 

Σίγουρα οι διαιτησίες ήταν κακές, βασικά πολύ κακές, σε σημείο να κρίνουν το αποτέλεσμα των αγώνων. Δεν ήταν πέναλτι στου Χαριλάου, με το οποίο σκόραρε και πήρε το αποτέλεσμα ο Παναθηναϊκός και ναι, δε δόθηκαν τρία καθαρά πέναλτι στην ΑΕΚ  με τον Αστέρα Τρίπολης στο ΟΑΚΑ.  Δεν μπορώ όμως να δεχτώ την ανακοίνωση της Original, ότι οι διαιτητές ήταν βαλτοί, για να βγάλουν την ΑΕΚ εκτός στόχων από νωρίς! Προσωπικά τη θεωρώ αστεία. Δηλαδή, κύριοι της Original, μας λέτε ότι το πρωτάθλημα είναι βρώμικο. Απλή ερώτηση: Γιατί ασχολείστε λοιπόν με το ποδόσφαιρο; Γιατί ρίχνετε λάδι στη φωτιά; Ξαναλέω, μόνο κακό μπορούν να κάνουν τέτοιες ανακοινώσεις.

Οι δημοσιογράφοι, οι περισσότεροι, χαίρονται με την όλη κατάσταση, καθώς δεν έχουν με τι να ασχοληθούν, για να αυξήσουν τις πωλήσεις των εφημερίδων τους, τις ακροαματικότητες των ραδιοφώνων τους. Αναπαραγάγουν συνέχεια το θέμα και το μόνο που καταφέρνουν, είναι να οξύνουν ακόμα περισσότερο τα πνεύματα. Ο κόσμος είναι στα όρια του λόγω της κατάστασης που επικρατεί στη χώρα και αντί να διασκεδάσει με το ποδόσφαιρο, να ξεφύγει λίγο από την καθημερινότητα με έναν ωραίο αγώνα, του προσθέτουν κι άλλα νεύρα με αυτά που βλέπει και ακούει και δε θα αργήσει να γίνει το μπαμ…

Στο βάθος… κήπος, η πολιτεία, τα πάντα τα ξεκινάει από τη μέση, ποτέ από την αρχή. Πού είναι η εξυγίανση του ελληνικού ποδοσφαίρου; Πού είναι ο έλεγχος των διαιτητών κα ΕΠΟ; Αλήθεια ποιά είναι τα τεστ αξιολόγησης των διαιτητών; Αλλά τι λέω, εδώ είναι υπό διάλυση όλη η χώρα, με τον ελληνικό αθλητισμό θα ασχολείστε...

Λίγοι έμειναν και αυτοί θα έπρεπε να είναι πιο ψύχραιμοι, από την στιγμή που η πολιτεία είναι απούσα και έχετε στα χέρια σας το ποδόσφαιρο. Παράκληση… Μετατρέψτε το σε κυριακάτικη διασκέδαση, μην υποβόσκετε τη βία με πρόσχημα κακές διαιτησίες. Πλήρη διαφάνεια! Σκεφτείτε και εμάς τους απλούς φιλάθλους, που γουστάρουμε να παρακολουθούμε αυτό το άθλημα, χωρίς παρασκήνια.

Γατόνι

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Θέλουμε μπαλίτσα και μόνο!

Είναι να τρελαίνεσαι με το ελληνικό πρωτάθλημα και τους ανθρώπους του. Αμφιβάλω σε τεράστιο βαθμό, αν υπάρχει έστω και ένας παράγοντας στο χώρο, που να σκέφτεται το θέαμα το οποίο θα προσφέρει η ομάδα του στο κοινό της και όχι τον πλάγιο τρόπο που θα καταφέρει να σταυρώσει νίκη, εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου.

Η κουβέντα για τη διαιτησία έχει ξεφύγει, οι Μαρινάκης και Πατέρας κάνουν το βρώμικο παιχνίδι τους ανενόχλητοι, η σαπίλα ολοένα και εισχωρεί στα άδυτα του αγαπημένου μας αθλήματος, μα σωτηρία δεν υπάρχει, όσο τα μυαλά είναι κολλημένα και εξετάζουν με πρώτο γνώμονα το χρήμα και την προσωπική προβολή.

Θα ρωτήσει κάποιος. «Δηλαδή, έχουμε τόσο καλό πρωτάθλημα και μας φταίνε μόνο οι διαιτητολάγνοι, που έχουν βαλθεί να μας τρελάνουν;».

Φυσικά και δεν είναι το μοναδικό μας πρόβλημα οι παράγοντες. Ναι μεν ήρθαν φέτος κάποιοι αξιόλογοι άσοι, ικανοί να ανεβάσουν το επίπεδο, ωστόσο με πέντε-δέκα καλούς παίκτες (αλλά μέτριους για ένα αγλλικό-ισπανικό, ακόμα και για γαλλικό πρωτάθλημα), μην περιμένει κανείς διαστημική μπάλα. Οι ταχύτητες στην ταπεινή μας λίγκα είναι γνωστές και… αργές. Βλέπεις ματσάκι στην τηλεόραση και σπάνια δεν αναπολείς το αγγλικό, που πριν από λίγο έχει λήξει…

Αλλά το θέμα, δεν είναι εκεί! Ας πούμε ότι αυτά τα αυγά έχουμε, αυτήν την ομελέτα φτιάχνουμε. Το αρνητικό της υπόθεσης, έγκειται στο γεγονός πως τα λαμόγια τούτου του τόπου, δεν αφήνουν όλους εμάς, τους φανατικούς ποδοσφαιρόφιλους, να απολαύσουμε το τόπι όπως κι αν είναι. Αργό, με γιόμες, με λακκούβες. Έστω κι έτσι! Αφήστε μας ρε παλικάρια στην τρέλα μας…


Υ.Γ. «Στο πλεχτό» λοιπόν! Κάθε μέρα θα σκοράρουμε από αυτή τη γωνιά του ίντερνετ, με φρέσκιες απόψεις, «σκληρή» γλώσσα και μπόλικο χιούμορ. Ευπρόσδεκτη κάθε παρατήρηση στο mail μας και εννοείται κάθε σχόλιο κάτω από τα κείμενά μας…

Κάθετη πάσα

Μεταξύ μας...

Θεωρώ πως ο κολλητός μου φίλος, με το εισαγωγικό του κείμενο, δεν θα μπορούσε να με καλύψει περισσότερο, σε αυτά που ήθελα να γράψω, στην πρώτη μου προσπάθεια να blogάρω. Καλύτερα λοιπόν, να αναφερθώ στο πεδίο δράσης, που κατά καιρούς θα σχολιάζω.
Αρχικά, τι καλύτερο από τη… στρογγυλή θεά. Επικαιρότητα, gossip, προσωπικές γνώμες και όπου αλλού οδηγηθεί η συζήτηση, μέσα από τα σχόλιά σας. Ίσως να δώσω περισσότερη έμφαση στη «σπυριάρα» (κατά Γεωργίου), καθώς μεγαλωμένος σε μπασκετική περιοχή της Αθήνας, έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία σε αυτό το άθλημα.
Στη συνέχεια, θα βοηθήσω και τον έτερο κολλητό, που θα ασχοληθεί με το μηχανοκίνητο αθλητισμό (δε μου το ζήτησε φυσικά, μόνος μου πήρα την πρωτοβουλία!).
Τέλος, κάθε Παρασκευή θα προτείνω κάποια σημεία του στοιχήματος, για τους αγώνες του Σ/Κ, τα οποία φυσικά εάν τα ακολουθήσετε, παρακαλώ μη με βρίζετε… πολύ.

Υ.Γ.: Καθώς ο επαγγελματισμός, δεν είναι κάτι που με διέπει, από τη στιγμή που είμαι ένας απλός φίλαθλος, σίγουρα θα καταλάβετε ποια είναι η ομάδα μου, θα προσπαθήσω ωστόσο, να είμαι όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικός.

Γατόνι

Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Στο πλεχτό…

Κυριακή μεσημεράκι. Η παλιοπαρέα κατά την προσφιλή της συνήθεια, μαζεύτηκε για καφεδάκι και μπόλικη αθλητική συζήτηση. Οι κόντρες και οι εντάσεις (ευτυχώς τούτη τη φορά δίχως… θύματα), δεν έλειψαν ούτε από εκείνο το τρίωρο.

Διαφωνίες, επιχειρήματα, στιγμές αμηχανίας, αλλά και γέλιου (διαβάστε μας, για να καταλάβετε γιατί!), δημιουργούσαν ένα παζλ, που σκεφθήκαμε ότι θα θέλαμε να μεταφερθεί γραπτώς, σε ένα blog
!

Εδώ, όπου πέρα από εμάς, θα συμμετέχουν κι άλλοι στην τρέλα μας, θα γίνεται ανταλλαγή απόψεων, ενώ δεδομένα θα υπάρχει και ο απαραίτητος χαβαλές, το αλατοπίπερο των κυριακάτικων συναντήσεων της συντακτικής ομάδας...


                                                                     Με σεβασμό στον αναγνώστη...