Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Η νύχτα που ο Βενγκέρ "δίδαξε" τον Μουρίνιο

Δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια στην Άρσεναλ. Πιστός στις αρχές του και σε μία και μοναδική φιλοσοφία. Παράγουμε ταλέντα, σπάνια αγοράζουμε κάτι το ακριβό και πάντοτε αγωνιζόμαστε με στυλ… επιθετικό. Αυτός είναι ο προπονητής των «κανονιέρηδων», Αρσέν Βενγκέρ, ο οποίος από το βράδυ της Τετάρτης, μπορεί να αισθάνεται ακόμα περισσότερο περήφανος για τα «παιδιά» του, καθώς εκείνα φαίνεται πως ωρίμασαν αγωνιστικά και ζητούν αυτά που δικαιούνται.

Πέρυσι, στα δύο αλησμόνητα παιχνίδια με την Μπαρτσελόνα, ο Μέσι και η απειρία αντιμετώπισης τέτοιων καταστάσεων, έγειρε την πλάστιγγα υπέρ των Καταλανών, ωστόσο φέτος τα πράγματα μπορεί και να είναι διαφορετικά. Τα μάθημα ήταν σκληρό, αλλά ο καλός δάσκαλος έχει και καλούς μαθητές, που διδάχτηκαν από κάθε λάθος και πραγματοποίησαν ανατροπή κόντρα στην κορυφαία ομάδα του κόσμου. Δεν είναι και λίγο!

Ως φίλος των «μπλαουγκράνα» και λάτρης του τρόπου παιχνιδιού τους, έχω την πίστη πως στη Βαρκελώνη θα πάρει την πρόκριση η ομάδα μου, μα αυτό που κατάφερε ο σύλλογος από το Λονδίνο, παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, μιας και συντελέστηκε μέσα από όμορφο ποδόσφαιρο και όχι αμυντικές διαθέσεις και σύστημα αντεπιθέσεων. Ο Βενγκέρ τόσα χρόνια παλεύει να παρουσιάσει κάτι το εξαιρετικό, έχοντας στα χέρια του ταλέντα που γίνονται άνδρες μέσα σε… ένα χρόνο και τα καταφέρνει εξαιρετικά, προσφέροντας σε πολλούς εθνικούς συλλόγους, ποδοσφαιριστές αξίας.

Ακατέργαστα «διαμάντια», στην προπόνηση του Αλσατού μετατρέπονται σε πραγματικούς θησαυρούς και κάποια στιγμή η ιστορία οφείλει να του ανταποδώσει έστω και το 50%. Αγαπάει το ποδόσφαιρο, ζει γι’ αυτό και το βράδυ της Τετάρτης καταλάβαμε όλοι, ότι είναι κοντά στο να δημιουργήσει μια αγγλική «Μπαρτσελόνα», κάτι το οποίο «μυριζόμασταν» εξάλλου.

Μία ομάδα στον κόσμο θα μπορούσε αυτή τη στιγμή να παίξει τόσο κοντά στο ρυθμό των Καταλανών και αυτή είναι η Άρσεναλ του σπουδαίου Αρσέν. Ενός κόουτς όχι τόσο πετυχημένου, όσο ο Μουρίνιο, αλλά σαφώς πιο αγαπητού ως προς το τι παρουσιάζει στον αγωνιστικό χώρο, δίχως μάλιστα να έχει ξοδέψει τα… άπειρα ευρώ του Πορτογάλου.

Το θεαματικό και συνάμα απλό ποδόσφαιρο που δεν κοστίζει τόσο, κέρδισε την Μπαρτσελόνα, τη στιγμή που ο «εκλεκτός», επιστράτευσε κάθε είδους αμυντικό σύστημα πέρυσι, για να εξολοθρεύσει τα επιθετικά «όπλα» του Γουαρδιόλα. Δίδαξε τον τρόπο ο Αλσατός, ενώ παράλληλα μας καθήλωσε στις οθόνες μας, μη καταστρέφοντας το θέαμα. Τί άλλο να ζητήσει ένας ποδοσφαιρόφιλος;

Υ.Γ Το κείμενο δεν πάει… κόντρα στον Μουρίνιο, τον οποίο και εκτιμά, ως προπονητή βέβαια. Θέλει ωστόσο, να σημειώσει ή μάλλον να… υπερτονίσει, τη μαγκιά του Βενγκέρ, που δεν κωλώνει να ρισκάρει κάθε χρόνο, μόνο και μόνο, γιατί γουστάρει το ποδόσφαιρο και την απόλαυση του θεάματος. Ο Πορτογάλος από την άλλη, έχει στο μυαλό του μόνο τις κούπες, καθόλου το φίλο του αθλήματος…


   

1 σχόλιο:

  1. Να είναι καλά αυτή η τερματοφυλακάρα ο Valdes και πολλές ομάδες θα βρεθούν να νικήσουν την Barca...

    ΑπάντησηΔιαγραφή