Κατ’ αρχήν, θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ με υγεία πάνω απ’ όλα και μετά ότι ποθεί ο καθένας ν’ αποκτήσει! Άργησα να δώσω σημεία ζωής, αλλά κάτι τα γεγονότα που με άφησαν κάγκελο, κάτι οι γαλοπούλες και τα μελομακάρονα, με πήγαν λίγο πίσω...
Μουδιασμένα Χριστούγεννα για εμάς τους βάζελους λοιπόν, καθώς ο Άι-Βασίλης, όχι μόνο μας ξέχασε, αλλά απ’ ότι φαίνεται θα μας πάρει κι αυτά που έχουμε! Αν κάνει κάποιος μια ανασκόπηση στο... διπρόσωπο 2010, θα δει από τη μία ένα «τριφύλλι» λαμπερό, γεμάτο χαρές και επιτυχίες, αλλά κι από την άλλη ένα «τριφύλλι» μαραμένο, φαγωμένο, γεμάτο μουρμούρα και γκρίνια...
Ο Ιανουάριος μας βρήκε Πρωταθλητές χειμώνα. Τι καλύτερο για να ξεκινήσεις; Η απομάκρυνση νωρίτερα του Ολλανδού από τον πάγκο και τα πρόσωπα των Νιόπλια- Βαζέχα έφεραν ηρεμία στα αποδυτήρια, η ομάδα ήταν μια γροθιά, ο κόσμος φώναζε πάντα “παρών”, ο Τζιμπρίλ πυροβολούσε κατά ριπάς, ο καπετάνιος του καραβιού ήταν δίπλα στην ομάδα, μπαλίτσα κατά καιρούς βλέπαμε, ζήσαμε ακόμα μια μεγάλη επιτυχία στην Ευρώπη με την πρόκριση επί της Ρόμα και κάπως έτσι παρά και τα όποια σκαμπανεβάσματα στην ψυχολογία, ο Μάιος μας βρήκε πρωταθλητές, κυπελλούχους και χαμογελαστούς να βλέπουμε τo πανίσχυρο κράτος του Κόκκαλη να γκρεμίζεται και να ονειρευόμαστε το δικό μας λαμπρό μέλλον!
Και κάπου εκεί όλα στράβωσαν, πριν καλά-καλά σβήσουν τα φώτα της μεγαλειώδους φιέστας...
Ο Πατέρας έφυγε, στο ΔΣ ξεκατινιάζονταν χωρίς προηγούμενο, οι Γιαννακόπουλοι δεν σήκωναν το κινητό τους, ο Νίκος Κωνσταντόπουλος έκατσε στην καρέκλα του προέδρου και μπέρδευε προεκλογικές ομιλίες του Συνασπισμού με δηλώσεις για την ομάδα και την φανέλα του Φερνάντεζ με του Ιωαννίδη, ο Βγενόπουλος φώναζε να αγοράσει την ΠΑΕ, αλλά ο Τζιγγερ δεν πούλαγε. Όταν όμως αποφάσισε να πουλήσει, δεν ήθελε να αγοράσει ο Βγενό!
Τελικά με μια κίνηση ματ, που μας άφησε κάγκελο όλους λίγο καιρό αργότερα, χάρισε το πλειοψηφικό πακέτο για να ησυχάσει το κεφάλι του από τα “Τζιγγερ πούλα και π….!” και κάπου εδώ φάνηκε να ξαναγυρνάει το χαμόγελο στα χείλη μας. Σε μια άκρως ενωτική συνάντηση Τζίγγερ-Βγενόπουλος-Πατέρας, έβαλαν τέλος στην φαγωμάρα των προηγούμενων μηνών, δείχνοντας μας τις φόδρες των σακακιών τους, αλλά και τον δρόμο για την γιγάντωση του «τριφυλλιου» με τον καπετάν Νικόλα να ξανακάθεται στην καρέκλα του προέδρου.
Η αναμπουμπούλα όμως στα διοικητικά του καλοκαιριού πήρε αμπάριζα και το ποδοσφαιρικό τμήμα το καλοκαίρι. Γυμναστές και τεχνικοί διευθυντές πήγαν κι ήρθαν, o μεταγραφικός σχεδιασμός και το αβαντάζ του άπλετου χρόνου πήγε περίπατο, την προετοιμασία δεν ακολούθησαν μερικές από τις βασικές προσθήκες που ήθελε ο Νιόπλιας, ενώ και αυτοί που αποκτήθηκαν για να κλείσει το ροστερ στο παρά 5 της μεταγραφικής περιόδου ήταν κάτι παραπάνω απο λίγοι...
Παρόλα αυτά, ο αριθμός ρεκόρ των 30.000 διαρκείας, έδειχνε ότι ο κόσμος θα ήταν και πάλι δίπλα στην ομάδα και δε θα του χαλούσε το κέφι οι διοικητικές σκοτούρες της ΠΑΕ. Αμ δε!
Τα πρωτοσέλιδα με την “Τιτανομαχια” των 2 πρώην κολλητών και κορυφαίων παραγόντων του Ελληνικού Ποδοσφαίρου έπεφταν βροχή, ενώ τα χάλια συνεχίστηκαν και με τον Φερέιρα στον πάγκο, με την ομάδα να μην αλλάζει πλέον ούτε αυτές τις 2 πάσες και όλους εμάς να αναρωτιόμαστε “ΠΛΑΚΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ?”
Οι αγώνες κεκλεισμένων των θυρών και τα πρόστιμα πέφτανε βροχή λόγω των “καλόπαιδων” που πονάνε τον Παναθηναϊκό, και τελικά οι 30.000 κόσμου αγόρασαν διαρκείας για τη Nova!
Μοναδική όαση ελπίδας, ο αρχηγός Τζιμπρίλ Σισσέ που πήρε όχι απλά στην πλάτη τον Παναθηναϊκό, αλλά είναι αυτός που τον κρατάει με νύχια και δόντια κοντά στην κορυφή.
Πάνω λοιπόν που το 2010 φτάνει στο τέλος του και λες, άντε να φτάσει ο Ιανουάριος, να είμαι με τις λιγότερες δυνατές βαθμολογικές απώλειες στο τέλος του Α’ γύρου, να κάνω μια mini προετοιμασία και 2-3 ΒΑΡΒΑΤΕΣ και ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ μεταγραφές μπας και δούμε άσπρη μέρα, ο Ολυμπιακός ξαφνικά πηδάει στο +5, οι οπαδοί μπουκάρουν στο ΟΑΚΑ και παίρνουν στο κυνήγι τους παίχτες (ε ρε και να τρέχανε έτσι και στα παιχνίδια!) ο Πατέρας πηδάει από το καράβι, ο Βγενόπουλος κόβει ρόδα μυρωμένα και το πιο αστείο, χωρίς ΚΑΝ να εξηγήσει τον λόγο που δεν παίρνει αυτά που του χαρίζει αυτός που κατηγορούσε οτι δεν θέλει να του πουλήσει (???). Έτσι από το πουθενά -ξανά-βρισκόμαστε χωρίς πρόεδρο και χωρίς κανένα στον ορίζοντα να έχει όρεξη να βάλει τάξη σ αυτό το μπάχαλο, με τα αποδυτήρια να είναι χάλια, με εκθέσεις οικονομικών εταιριών και πρακτικά του ΔΣ να διαρρέουν στον τύπο (κλασικό), και τον κάθε, νυν ή πρώην, εμπλεκόμενο στον Παναθηναϊκό να βγαίνει σε ραδιόφωνα και εφημερίδες και να κατηγορεί κάποιον άλλον για το φετινό χάλι της ομάδας...
Όλα αυτά πρέπει να σταματήσουν. Ο Παναθηναϊκός είναι μεγάλο σωματείο και δεν πρόκειται να χαθεί, όσο κι αν θέλουν μερικοί, απλά το θέμα είναι να βρει γρήγορα τον δρόμο του. Ο Ολυμπιακός το καλοκαίρι ήταν πιο τυχερός και βρέθηκε κάποιος να βάλει γρήγορα τέλος στην αγωνία και την μουρμούρα. Λογική χρειάζεται και ψυχραιμία, από ΟΛΟΥΣ!
Τελικά στα μάτια των βάζελων, ποδοσφαιρικά, το “Καλή χρονιά” είναι ευχή ή ερώτηση; Για μένα μάλλον το δεύτερο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου