Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

Προπονητές ή μάγοι;

Την ώρα που συντάσσω αυτό το κείμενο, οι τρείς μεγάλοι της Αθήνας δεν έχουν μπει ακόμα στη μάχη της 14ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος της Super League, με αντιπάλους τους Ατρόμητο, Λάρισα και Αστέρα Τρίπολης. Ο λόγος που το αναφέρω αυτό, είναι γιατί θέλω να αναδείξω την άποψη μου ανεπηρέαστος από το οποιοδήποτε αποτέλεσμα.

Ο τίτλος που επέλεξα δεν ήταν τυχαίος, καθώς όλη την εβδομάδα που μας πέρασε, οι περισσότερες εφημερίδες φιλοξένησαν δηλώσεις προπονητών, κριτικές επιλογών προπονητών και ούτω καθεξής. Να υπενθυμίσω λοιπόν στο «υπερ-απαιτητικό» φίλαθλο κοινό της Ελλάδας, ότι σχεδόν όλες -με ελάχιστες εξαιρέσεις- οι ομάδες της μεγάλης κατηγορίας, έχουν αντικαταστήσει τους προπονητές τους, κάποιες από αυτές μάλιστα πάνω από μία φορές.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι τα ποδοσφαιρικά σωματεία αποτελούνται από έμψυχο δυναμικό και δεν είναι μηχανές, ώστε να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις των νέων προπονητών τους με το πάτημα ενός κουμπιού, εύκολα καταλήγει κάποιος στο συμπέρασμα, ότι τα αποτελέσματα θέλουν χρόνο μέχρι να εμφανιστούν.

Με τον Λίνεν στην προετοιμασία του ο Ολυμπιακός, με τον Νιόπλια μέχρι πρότινος ο Παναθηναϊκός, με τον Μπάγεβιτς η ΑΕΚ και τους Μπερέτα, Δερμιτζάκη ο ΠΑΟΚ, πως έχουμε την απαίτηση να δούμε καλό ποδόσφαιρο από τις κατά γενική ομολογία μεγαλύτερες ομάδες της Ελλάδας; Ήμουν, είμαι και θα είμαι κατά των πρόωρων απομακρύνσεων προπονητών από τους πάγκους των ομάδων, πιστεύοντας ακράδαντα ότι το ταμείο γίνεται στο τέλος, κρίνοντας καλύτερα το κατά πόσο έπιασες ή όχι, τους στόχους που έθεσες στις αρχές της περιόδου.

Το φίλαθλο κοινό ξεγελιέται εύκολα με μία-δύο καλές εμφανίσεις της ομάδας που υποστηρίζει, θεωρώντας ταυτόχρονα ότι ξαφνικά παίζει η ομάδα τους το καλύτερο ποδόσφαιρο. Ο καθένας όμως που αναλαμβάνει μία ομάδα μεσούσης της περιόδου γνωρίζει ότι καλώς εχόντων των πραγμάτων, θέλει αρκετό χρονικό διάστημα για να φέρει την ομάδα του σε ικανοποιητικά επίπεδα. Μέχρι τότε απλά προσπαθούν να περιορίσουν τις απώλειες. Το μοναδικό πράγμα που μπορούν να κάνουν είναι μόνο δουλειά.

Το παράδειγμα Κούπερ στον Άρη συνάδει σε αυτό που λέω, με αποτέλεσμα την εκπληκτική νίκη των «κιτρινόμαυρων» στη Μαδρίτη κόντρα στην Ατλέτικο. Μέχρι τότε οι βορειοελλαδίτες φίλοι, ουκ ολίγες φορές είχαν εκφράσει τη δυσαρέσκεια τους από τις εξέδρες του Κλεάνθης Βικελίδης κατά του προπονητή, με τη διοίκηση να στηρίζει τον προπονητή και τελικά να δικαιώνεται.

Κλείνοντας, που θα ήθελα να τονίσω, είναι το γεγονός ότι μόνο στην Ελλάδα παρατηρείται το φαινόμενο των τόσων πολλών απομακρύνσεων προπονητών, θεωρώντας ταυτόχρονα ότι τα κακώς κείμενα θα διορθωθούν ως δια μαγείας την επόμενη κιόλας μέρα. Σίγουρα και οι νέοι προπονητές δεν είναι άμοιροι ευθυνών και λαθών, άλλωστε ο καλός προπονητής από τον κακό, ξεχωρίζει από το ποιος θα κάνει τα λιγότερα λάθη…


  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου