Ντου (x 2) στο Φάληρο

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, παρακολούθησα το παιχνίδι Ολυμπιακός - Αστέρας Τρίπολης, καθώς ήθελα να δω πως θα παρουσιαστούν οι «ερυθρόλευκοι», στο πρώτο επίσημο παιχνίδι στο σπίτι τους με κόσμο, υπό τις οδηγίες του Ερνέστο Βαλβέρδε. 

Για τη χρονική στιγμή και βάσει των προηγούμενων αποτελεσμάτων, δεν περίμενα… θαύματα, ωστόσο έμεινα έκπληκτος από την αγωνιστική κατάσταση των Πειραιωτών. «Πνευμόνια», ατομικές ενέργειες, αυτοματισμοί (όσο περνάει ο καιρός θα γίνονται περισσότεροι) και ένας εκπληκτικός, βγαλμένος από τα παλιά, Ντουντού! 

Έκοβε, μοίραζε την μπάλα σωστά, με εξαιρετικές τοποθετήσεις, πραγματικά απόρησα με τους δημοσιογράφους, όταν έβγαλαν MVP του αγώνα τον, επίσης πολύ καλό, Ιμπαγάσα. Ίσως η αγωνιστική άνοδος του Ντουντού, οφειλόταν στην εξαιρετική παρουσία του «κοντού», που κι αυτός έκανε μεστή εμφάνιση, καθώς τον πλαισίωσε άψογα στα χαφ.

Έρχομαι τώρα να θυμίσω, ότι τα καλύτερά του παιχνίδια στον Ολυμπιακό, ο βραζιλιάνος τα έκανε με τον Μπελούτσι παρτενέρ του, δηλαδή ένα ποιοτικό χαφ να τον συμπληρώνει και να μην τον αναγκάζει να διανύει όλη τη μεσαία γραμμή, από την άμυνα ως την επίθεση, ώστε να κουβαλάει την μπάλα και να την προωθεί στους επιθετικούς. Με την προσθήκη Ιμπαγάσα, ο Ντουντού απελευθερώνεται, έχει την εύκολη πρώτη πάσα για να αναπτυχθεί η ομάδα και μπορεί με μεγαλύτερη άνεση, να ανταποκριθεί και στα αμυντικά του καθήκοντα.

Θα συνεχίσει ο Ντουντού αυτές τις εκπληκτικές εμφανίσεις;, θα συνεχίσει ο Βαλβέρδε να τον χρησιμοποιεί με τον Ιμπαγάσα στα χαφ; Το μέλλον θα δείξει…

Γατόνι