Αγωνιστική εικόνα που σε τίποτα δε θυμίζει τον περσινό Παναθηναϊκό. Η γνώμη μου ήταν ότι αργά ή γρήγορα θα είχαμε αυτή την εξέλιξη, μετά την τραγελαφική-αναίτια παραίτηση Νιόπλια μετά το ματς με τον Εργοτέλη και την άμεση απόσυρσή της. Τότε είχα εκφράσει την άποψη ότι ο Κοζανίτης τεχνικός θα ήταν υπό διαρκή αμφισβήτηση και το μόνο που έπρεπε να γίνει ήταν κάποιο «στραβοπάτημα», που δεν άργησε να έρθει.
Πρώτο παράπτωμα η ήττα από την αποδεκατισμένη ΑΕΚ, μετά την οποία, με περίσσεια ψυχραιμία η πολυμετοχική διοίκηση στήριξε τον Νιόπλια, ίσως γιατί ήθελε την ηρεμία στις τάξεις του ποδοσφαιρικού τμήματος ενόψει Ολυμπιακού. Τα πρώτα «σύννεφα» όμως είχαν αρχίσει και έβγαιναν και τίποτα δεν συνηγορούσε στο γεγονός, ότι σε περίπτωση ήττας από τον «αιώνιο αντίπαλο» δε θα ερχόταν το… διαζύγιο των δύο πλευρών.
Πίστωση χρόνου πήρε μόνο ο Νιόπλιας, ο οποίος αν και νίκησε στο ντέρμπι εκτέθηκε με τις επιλογές του και την κακή εμφάνιση της ομάδας του στο 1ο ημίχρονο. Ήταν στραβό το κλίμα το έφαγε και ο γάιδαρος, ήρθε άλλη μία πολύ κακή εμφάνιση με την Λάρισα και το διαζύγιο έλαβε σάρκα και οστά.
Χαριτολογώντας ένας φίλος μου είπε, Σισέ-Ολυμπιακός 2-1, Σισέ-Λάρισα 1-1 και άδικο δεν είχε.
Μοναδικό ελαφρυντικό του Νιόπλια, είναι η «γύμνια» που έχει ο Παναθηναϊκός στον πάγκο του, κάτι που φάνηκε όταν βασικοί παίκτες έπεσαν θύματα τραυματισμού και πέραν του (χωρίς προετοιμασία!) Χριστοδουλόπουλου, κανείς άλλος δεν μπόρεσε να αντικαταστήσει επάξια τους τραυματίες.
Τις ενστάσεις μου για τον Νιόπλια τις είχα εκφράσει σε παλαιότερο κείμενο, οπότε καταντάει βαρετό να τις επαναλάβω, όμως το μοναδικό σημείο που θέλω να σταθώ, είναι ότι όταν ένας προπονητής δεν αντέχει την πίεση μίας μεγάλης ομάδας, τότε καλό είναι η απομάκρυνσή του να γίνεται το συντομότερο δυνατό. Ευτυχώς για τον Παναθηναϊκό διανύσαμε μόλις την 10η αγωνιστική και ίσως προλάβει να σώσει την «παρτίδα», με μοναδικό τίμημα την ευρωπαϊκή του παρουσία.
Τα ονόματα των αντικαταστατών πολλά, ενδεικτικά να αναφέρω αυτά των Γκασπερίνι, ΛεΓκουέν, Φερέιρα, με τον τελευταίο να αποτελεί και το φαβορί. Ο Πορτογάλος μάλιστα θεωρείται και ο «δάσκαλος» του Μουρίνιο. Προσωπικά πιστεύω ότι λόγω της γαλλικής παροικίας στο ρόστερ των «πρασίνων» ο ΛεΓκουέν ίσως αποτελεί την πιο αξιόπιστη λύση αυτή την στιγμή. Γελάκια για τον «υπηρεσιακό» Γκμοχ καλά θα κάνουν να ηχήσουν, καθώς πιστεύω ότι ο Παναθηναϊκός θα πάρει προπονητή λίαν συντόμως. Βέβαια ουδέν μονιμότερο του προσωρινού, γιατί ούτε ο Νιόπλιας ήταν για μόνιμος όταν είχε έρθει στην Παιανία. Εκτός και αν έχουν αποφασίσει να χαρίσουν το φετινό πρωτάθλημα στον Ολυμπιακό.
Με μόλις ένα βαθμό πίσω από τον Ολυμπιακό στο «κυνήγι» του τίτλου και τους «ερυθρόλευκους» με πολύ δύσκολο πρόγραμμα ενόψει, ίσως ήταν η σοφότερη επιλογή της διοίκησης να αντικαταστήσει τον προπονητή της.
Υ.Γ.: Πάλι ξενύχταγε ο Γκοβού, μήπως τελικά στην Παιανία τραβάνε τους καλοπερασάκηδες; Είδαν και έπαθαν να ξεφορτωθούν τον Κλέιτον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου