Με σβηστές μηχανές

Ούτε μία στιγμή δεν πίστεψα, ότι ο συγκεκριμένος Παναθηναϊκός θα μπορούσε να αποσπάσει κάτι θετικότερο, πέραν της εμπειρίας, από αυτήν την «διαστημική» Μπαρτσελόνα, στο μεσοβδόμαδο παιχνίδι μεταξύ των δύο ομάδων, για την 5^η και προτελευταία αγωνιστική του Champions League.


Ο λόγος που το λέω αυτό, δεν είναι γιατί δε θεωρώ ικανούς τους «πράσινους» να κάνουν την ζημιά,- το έχουν αποδείξει άλλωστε στο παρελθόν- αλλά για όλα τα άλλα πριν την έναρξη του παιχνιδιού, που συνηγορούσαν σε αυτό το αποτέλεσμα. Η κακή αγωνιστική κατάσταση των τελευταίων ημερών, ο νέος προπονητής ο οποίος δεν είχε προλάβει να μάθει την ομάδα, οι σημαντικές απουσίες και η δυναμικότητα του αντιπάλου, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι δεν υπήρχε περίπτωση να αποφευχθεί αυτό το τελικό 0-3.

Και πάλι καλά να λένε στην Παιανία που γλίτωσαν τον διασυρμό, γιατί οι «Καταλανοί» φάνηκε να μην έχουν ιδιαίτερα κέφια να παίξουν μπάλα και «καθάρισαν» το ματσάκι με συνοπτικές διαδικασίες. Ίσως στο μυαλό των παικτών της Μπαρτσελόνα να υπήρχε το El Classico. Ίσως δεν βρέθηκαν σε καλή μέρα. Ίσως να τους βραχυκύκλωσε και η διπλή άμυνα ζώνης που εφάρμοσε ο Παναθηναϊκός στο μισό γήπεδο. Όπως και να έχει το αποτέλεσμα δεν αλλάζει.

Αν και οι Ισπανοί κατά κύριο λόγο επέλεξαν να αγωνιστούν με κοντινές πάσες χωρίς τρεξίματα, κατά διαστήματα χανόταν η μπάλα αφού ακόμα και ο τηλεοπτικός φακός, δυσκολευόταν να ακολουθήσει την πορεία του παιχνιδιού. Τα σημεία που θα ήθελα να σταθώ αρχικά είναι η άσχημη εμφάνιση του Σισέ, αλλά και του αμυντικού διδύμου των «μπλαουγκράνα».

Στην περίπτωση του επιθετικού του Παναθηναϊκού, θεωρώ ότι αργά ή γρήγορα θα ερχόταν αυτή η εμφάνιση, καθώς είναι εμφανή η έλλειψη του παίκτη στο ρόστερ του «τριφυλλιού», ο οποίος θα μπορέσει επάξια να τροφοδοτήσει τον Γάλλο στράικερ. Ο Σισέ λόγω του αμυντικού παιχνιδιού που είχε επιλέξει ο Φερέιρα, κατέβαινε πολλές φορές ακόμα και κάτω από την σέντρα για να πάρει μπάλα και να την προωθήσει ο ίδιος στην επίθεση. Σε συνδυασμό μάλιστα και με τον προσωπικό του αντίπαλο Πικέ, ήρθε μάλλον σαν φυσικό επακόλουθο αυτή η άσχημη εμφάνιση.

Παρακολουθώντας την Μπαρτσελόνα αυτό που παρατήρησα ήταν η κακή της αμυντική λειτουργία. Πικέ και Πουγιόλ βρέθηκαν σε πολύ κακή μέρα, κάτι όμως που δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί ο Παναθηναϊκός. Εύκολα λάθη, κακές μεταβιβάσεις και γενικότερα μια ιδιαίτερη χαλάρωση στα κεντρικά στόπερ. Ευτυχώς για αυτούς, υπήρχε ο συγκλονιστικός Μασεράνο (θεωρώ ότι ήταν ο MVP του παιχνιδιού)  που μάζευε τα ασυμμάζευτα και έσωσε τον προσωπικό τους διασυρμό.

Σίγουρα το συγκεκριμένο παιχνίδι δεν ενδείκνυται για συμπεράσματα, καθώς η διαφορά δυναμικότητας των δύο ομάδων είναι μεγάλη. Μέσα σε τρείς ημέρες είναι πολύ δύσκολο ο νέος προπονητής να μπορέσει να περάσει την δική του φιλοσοφία στην ομάδα. Να είμαι ειλικρινής όμως, αρχής γενομένης από την Κυριακή στο παιχνίδι της Κέρκυρας με αντίπαλο την τοπική ομάδα, θα ήθελα να δω κάποια διαφορετικά στοιχεία στον τρόπο παιχνιδιού του Παναθηναϊκού.

         

Η σεμνή τελετή λοιπόν του ευρωπαϊκού ονείρου έλαβε τέλος για τους «πράσινους» και έτσι αποχαιρετούν πρόωρα ακόμα και την εναλλακτική λύση του Εuropa League. Με μόλις τρείς βαθμούς πίσω από την κορυφή και χωρίς μεσοβδόμαδες αγωνιστικές υποχρεώσεις πλέον, δύσκολα θα μπορούν να σταθούν οι οποιεσδήποτε δικαιολογίες σε πιθανή αποτυχία κατάκτησης του νταμπλ (σ.σ. το ίδιο ισχύει και για τον Ολυμπιακό). Το αν ο Φερέιρα μπορεί να κάνει έργο με το συγκεκριμένο υλικό στην Παιανία θα το δούμε. Άλλωστε εκ του αποτελέσματος κρινόμαστε όλοι…