Πολλοί ήταν αυτοί (μεταξύ τους και η αφεντιά μου), που πίστεψαν πως ο πολύς Φερνάντο Αλόνσο, πηγαίνοντας στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς με βαθμολογικό προβάδισμα, θα είχε εύκολο έργο «παίζοντας» ουσιαστικά για πολλά αποτελέσματα. Δε χρειαζόταν καν να κερδίσει τον αγώνα, απλά να μη μείνει μια αιωνιότητα πίσω από τους υπόλοιπους διεκδικητές του τίτλου. Και όμως κατάφερε να τα κάνει θάλασσα έχοντας την πολύτιμη βοήθεια του Στέφανο Ντομενικάλι, ο οποίος με μια τραγική απόφαση να τον τραβήξει στα πιτς τη λάθος στιγμή ουσιαστικά του στέρησε τις ελπίδες του για τον τίτλο.
Και αν όλα είναι να πάνε στραβά θα πάνε. Στη διάρκεια της αλλαγής ελαστικών ο ένας μηχανικός του ισπανού έχασε την αυτοσυγκέντρωσή του και το μπουλόνι της ζάντας και φόρτωσε στην πλάτη του οδηγού του μπόλικα δευτερόλεπτα καπέλο. Βέβαια μετά ανέλαβε να αποτελειώσει την τραγική εμφάνιση της Ferrari στο Αμπού Ντάμπι ο ίδιος ο Αλόνσο, καθώς βγαίνοντας στην πίστα πίσω από το Ρώσο οδηγό της Renault Βιτάλι Πετρόφ έχασε πάρα πολύ χρόνο αδυνατώντας να τον προσπεράσει για το υπόλοιπο του αγώνα. Κατώτερος των περιστάσεων ο Ισπανός και στον κουβά πάμπολοι Tιφόζι που πίστευαν στην νίκη του.
Αλλά επειδή ο πρώτος είναι πρώτος και ο δεύτερος τίποτα, σε αυτό τον αγώνα δεν έχασε ο Αλόνσο, αλλά κέρδισε ο Φέτελ. Ο Γερμανός δεν τα παράτησε ποτέ, ακόμα και όταν έμεινε πίσω στη βαθμολογία, φάνηκε ωριμότατος οδηγικά και κατάφερε να γράψει ιστορία. Όλο το τριήμερο του τελευταίου αγώνα ήταν αλάνθαστος και απίστευτα γρήγορος. Το ήθελε, το πίστεψε και το πήρε. Κόντρα στην ατυχία που τον χτυπούσε σε διάφορες στιγμές στη χρονιά και κόντρα στην προβληματική αξιοπιστία της ομάδας του, που όμως του παρείχε ίσως το ταχύτερο μονοθέσιο, ο πιτσιρικάς πάλεψε και νίκησε αντιπάλους και αμφισβητίες...Το άστρο του αρχίζει να ανατέλλει!
Τέλος λοιπόν σε ακόμα μία χρονιά που βρίσκει την κούπα να μετακομίζει από το Ηνωμένο Βασίλειο και το Τζένσον Μπάτον στη Γερμανία. Ή μήπως θα έπρεπε να πω πίσω στη Γερμανία; Εκεί δηλαδή που συνήθιζε να καταλήγει όταν ο Σούμι ήταν στο ζενίθ. Τώρα όμως τα πράγματα άλλαξαν. Η νέα γενιά είναι εδώ πιο μάχιμη από ποτέ και ο Μίκαελ δε δείχνει να προσαρμόζεται στα καινούρια δεδομένα. Στο Άμπου Ντάμπι κατάφερε να κάνει ένα παιδαριώδες, για το επίπεδο του, λάθος και να βγει εκτός μάχης από τον πρώτο κιόλας γύρο. Σε όλη τη χρονιά κατάφερε να τερματίσει μέχρι τέταρτος. Κάτι δεν έδενε στη γερμανική συνταγή Μercedes Benz-Michael Schumacher… Αν του χρόνου αποφασίσει να παραμείνει στο πρωτάθλημα πρέπει να είναι σίγουρος πως μπορεί. Είναι άδικο για τον μεγαλύτερο ίσως οδηγό της ιστορίας να αναλώνεται σε μάχες για τη βαθμολογούμενη δεκάδα.
Νέα δεδομένα για του χρόνου θα αποτελέσουν εκτός των όποιων μεταγραφών και τα καινούρια ελαστικά. Η Pirelli αναλαμβάνει να προμηθεύει τις ομάδες και αναμένουμε να δούμε ποιος θα προσαρμοστεί καλύτερα στο νέο πάτημα.. Υπομονή μέχρι αρχές Μαρτίου.....
ΥΓ: Η πίστα στο Αμπού Ντάμπι ήταν απλά εκπληκτική. Υπερσύγχρονη, με πολύ ενδιαφέρουσα χάραξη και τρομερές υποδομές. Σωστό κόσμημα. Εδώ ακόμα μεσαίωνας...Μ΄ακούει κανείς; Μπαααα
ΥΓ 2: Αυτό το παλικάρι ο Κimi Raikonnen θα επιστρέψει ποτέ στα μονοθέσια ή την έχει καταβρεί εκεί στα χώματα και τις βουνοκορφές; Γύρνα βρε αγόρι μου στη Formula 1, μπας και δεις καμιά χαρά, γιατί με αντίπαλο το Loeb χλωμό σε κόβω…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου