Μιλώντας το μεσημέρι του Σαββάτου στους Θρακομακεδόνες, ο Μανόλο Χιμένεθ ξεκαθάρισε στους εκπροσώπους των ΜΜΕ πως δεν έχει μαγικό ραβδάκι. Όπως αποδείχθηκε στον αγωνιστικό χώρο του «Κλεάνθης Βικελίδης», ο Ισπανός δεν στηρίζει τίποτα στα... μάγια, αλλά προτιμά να ακολουθήσει την κοινή ποδοσφαιρική λογική.
Τι έκανε, λοιπόν, ο τεχνικός της ΑΕΚ και κατάφερε να μεταμορφώσει το... τέρας σε «πεντάμορφη»; Αρχικά, διαπίστωσε πως η ομάδα του στην ανασταλτική λειτουργία αντιμετωπίζει πρόβλημα, το οποίο πηγάζει από την έλλειψη ποδοσφαιριστών που μπορούν να καλύψουν χώρους στο κέντρο. Έτσι, αποφάσισε να τροποποιήσει την διάταξη, μετατρέποντας το 4-2-3-1 σε 4-3-3...
Ντιόπ, Καφές και Μάκος συνέθεσαν την τριάδα των αμυντικών μέσων, με τον Σενεγαλέζο να παίρνει θέση μπροστά από τα στόπερ. Με αυτό τον τρόπο, ο Χιμένεθ κατάφερε μέσω της ποσότητας να κρύψει αποτελεσματικά την φανερή έλλειψη ποιότητας του ρόστερ της ΑΕΚ στη μεσαία γραμμή.
Πέραν του ότι οι χώροι που καλούνταν να καλύψουν οι τρεις ποδοσφαιριστές ήταν σαφώς λιγότεροι, με δεδομένο ότι μιλάμε πλέον για τριάδα και όχι για δίδυμο, μεγάλο ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι με την συγκεκριμένη τακτική, αρκετοί ποδοσφαιριστές που προβλημάτιζαν έντονα στην προ-Χιμένεθ εποχή (π.χ. Μάκος, Λαγός), έμοιαζαν να έχουν περισσότερη εμπιστοσύνη στα πόδια τους.
Η καλή εικόνα της ΑΕΚ, βοηθήθηκε σε μεγάλο βαθμό και από τις επιλογές του Κούπερ. Ο τεχνικός του Άρη δείχνει να έχει μια ανεξήγητη εμμονή με το κλασσικό 4-4-2, πράγμα που έχει κοστίσει επανειλημμένα στον ίδιο και την ομάδα του. Ένα σύστημα που έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, τα οποία ναι μεν μπορούν να φανούν χρήσιμα σε παιχνίδια με αντιπάλους χαμηλότερης δυναμικότητας, ωστόσο στα ντέρμπι που συνήθως κρίνονται στις μάχες του άξονα, εμφανίζει και αρκετές αδυναμίες.
Γνωρίζοντας πως δεν θα έχει στη διάθεση του τους βασικότατους Πρίττα και Ναφτί, ο Κούπερ όφειλε να βρει ένα εναλλακτικό σχέδιο που θα έδινε την απαιτούμενη σκληράδα στο κέντρο του. Αντ' αυτού ο Αργεντίνος επέμεινε στη χρησιμοποίηση δύο μόνο αμυντικών μέσων, με το δίδυμο Τόχα και Φατί να αποδεικνύεται πολύ... soft για ένα τέτοιο ματς.
Τα μόλις 10 φάουλ που έκανε συνολικά ο Άρης στο παιχνίδι, αλλά και η κατοχή της μπάλας που ήταν συντριπτικά υπέρ των φιλοξενουμένων, είναι δύο στατιστικά που επιβεβαιώνουν με τον πλέον εμφατικό τρόπο την δυσλειτουργία των Θεσσαλονικέων στο νευραλγικό χώρο της μεσαίας γραμμής, η οποία αποτέλεσε και τη βασική αιτία της συντριβής...
Τι έκανε, λοιπόν, ο τεχνικός της ΑΕΚ και κατάφερε να μεταμορφώσει το... τέρας σε «πεντάμορφη»; Αρχικά, διαπίστωσε πως η ομάδα του στην ανασταλτική λειτουργία αντιμετωπίζει πρόβλημα, το οποίο πηγάζει από την έλλειψη ποδοσφαιριστών που μπορούν να καλύψουν χώρους στο κέντρο. Έτσι, αποφάσισε να τροποποιήσει την διάταξη, μετατρέποντας το 4-2-3-1 σε 4-3-3...
Ντιόπ, Καφές και Μάκος συνέθεσαν την τριάδα των αμυντικών μέσων, με τον Σενεγαλέζο να παίρνει θέση μπροστά από τα στόπερ. Με αυτό τον τρόπο, ο Χιμένεθ κατάφερε μέσω της ποσότητας να κρύψει αποτελεσματικά την φανερή έλλειψη ποιότητας του ρόστερ της ΑΕΚ στη μεσαία γραμμή.
Πέραν του ότι οι χώροι που καλούνταν να καλύψουν οι τρεις ποδοσφαιριστές ήταν σαφώς λιγότεροι, με δεδομένο ότι μιλάμε πλέον για τριάδα και όχι για δίδυμο, μεγάλο ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι με την συγκεκριμένη τακτική, αρκετοί ποδοσφαιριστές που προβλημάτιζαν έντονα στην προ-Χιμένεθ εποχή (π.χ. Μάκος, Λαγός), έμοιαζαν να έχουν περισσότερη εμπιστοσύνη στα πόδια τους.
Η καλή εικόνα της ΑΕΚ, βοηθήθηκε σε μεγάλο βαθμό και από τις επιλογές του Κούπερ. Ο τεχνικός του Άρη δείχνει να έχει μια ανεξήγητη εμμονή με το κλασσικό 4-4-2, πράγμα που έχει κοστίσει επανειλημμένα στον ίδιο και την ομάδα του. Ένα σύστημα που έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, τα οποία ναι μεν μπορούν να φανούν χρήσιμα σε παιχνίδια με αντιπάλους χαμηλότερης δυναμικότητας, ωστόσο στα ντέρμπι που συνήθως κρίνονται στις μάχες του άξονα, εμφανίζει και αρκετές αδυναμίες.
Γνωρίζοντας πως δεν θα έχει στη διάθεση του τους βασικότατους Πρίττα και Ναφτί, ο Κούπερ όφειλε να βρει ένα εναλλακτικό σχέδιο που θα έδινε την απαιτούμενη σκληράδα στο κέντρο του. Αντ' αυτού ο Αργεντίνος επέμεινε στη χρησιμοποίηση δύο μόνο αμυντικών μέσων, με το δίδυμο Τόχα και Φατί να αποδεικνύεται πολύ... soft για ένα τέτοιο ματς.
Τα μόλις 10 φάουλ που έκανε συνολικά ο Άρης στο παιχνίδι, αλλά και η κατοχή της μπάλας που ήταν συντριπτικά υπέρ των φιλοξενουμένων, είναι δύο στατιστικά που επιβεβαιώνουν με τον πλέον εμφατικό τρόπο την δυσλειτουργία των Θεσσαλονικέων στο νευραλγικό χώρο της μεσαίας γραμμής, η οποία αποτέλεσε και τη βασική αιτία της συντριβής...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου