Η κλάση των Πειραιωτών και ο κάκιστος Παναθηναϊκός

Παρακολούθησα με ιδιαίτερη προσοχή το παιχνίδι του Ολυμπιακού με τον Άρη, ενώ από τον αγώνα της ΑΕΚ με τον Παναθηναϊκό, μπόρεσα να… κλέψω συνολικά 60 αγωνιστικά λεπτά, από τη στιγμή που ξεκίνησε μισή ώρα αργότερα από εκείνον του Φαλήρου.

Τα συμπεράσματα που βγαίνουν είναι απλά κι εύκολα. Οι Πειραιώτες είναι αυτή τη στιγμή μια κλάση πάνω από το «τριφύλλι», αποδίδοντας ποδόσφαιρο ποιότητας και εκπληκτικού θεάματος ανά διαστήματα, κάτι το οποίο δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να ειπωθεί για τον πρωταθλητή Ελλάδος.

Η αρμάδα του Βαλβέρδε έχει αγωνιστικό προσανατολισμό, ρυθμό, ταχύτητα, πολλές τελικές προσπάθειες, πίεση ψηλά και όρεξη-δίψα για τίτλους, ενώ οι «πράσινοι» παρουσιάζουν μια εικόνα… αποσύνθεσης. Αργοί, προβλέψιμοι, άνευροι, δίχως τις απαιτούμενες αλληλοκαλύψεις στην άμυνα (τα λάθη είναι αμέτρητα) και με έναν προπονητή γεμάτο άγχος, να φαίνεται χαμένος σε συστήματα και τακτικές που δεν αποδίδουν.

Απέναντι στη λειψή-άτυχη-παθιασμένη ΑΕΚ, ο Παναθηναϊκός κατάφερε να χάσει εύκολα και άνετα με… κάτω τα χέρια. Ο Νιόπλιας το χρεώνεται αυτό, όπως χρεώνεται και πολλά ακόμα, αλλά ευθύνες τεράστιες έχουν και οι παίκτες-ηγέτες του συλλόγου, τους οποίους ακόμη αναζητούμε!

Το ντέρμπι του ΟΑΚΑ πλησιάζει πλέον και με τη διαφορά να έχει πάει στο +4 για τον Ολυμπιακό, η ψυχολογία τίθεται υπέρ των φιλοξενούμενων, που έχουν στα συν τους και το γεγονός ότι διαθέτουν βάθος πάγκου, εναλλακτικές λύσεις ικανές να βοηθήσουν δραστικά. Ότι κι αν γίνει το προσεχές Σάββατο, το φαβορί για τον τίτλο αυτή τη στιγμή είναι οι «ερυθρόλευκοι». Πρέπει να αλλάξουν πολλά για να γυρίσει η κατάσταση…

Υ.Γ. Χαίρεσαι να τον χαζεύεις τον Μιραλάς. Ταχύτατος, βρίσκεται παντού, αναστατώνει τις άμυνες και ξέρει καντάρια μπάλας! Χορταίνεις να τον βλέπεις. Παίκτης που πρέπει να μείνει στον Ολυμπιακό για πολλά χρόνια…